|
|
| |
|
|
Communicatie is het uitwisselen van informatie tussen personen. De zender (of bron) heeft iets voor ogen wat hij een ander (Ontvanger) duidelijk
wil maken. Vanaf het moment dat de zender begint met versturen, tot het moment dat blijkt dat de ontvanger het heeft begrepen, heet communiceren.
Het zenden kan op verschillende manieren. Je kunt iets vertellen (dit heet verbaal), of iets laten zien (dit heet visueel). Voor beide manieren
is het natuurlijk wel belangrijk, dat de ontvanger, de signalen begrijpt. Een bekend spel hiervoor is het uitbeelden van een woord, zonder dat
je mag spreken of tekenen. Door met je lichaam bepaalde houdingen aan te nemen kun je ook een boodschap over brengen. Door weg te kijken van
iemand die tegen je praat, toon je aan, dat je niet bent geïnterresseerd (dit heet non-verbale communicatie).
Communicatie of informatieoverdracht kun je in 5 stappen verdelen. Pas als alle 5 de stappen zijn doorlopen heb je gecommuniceerd. De afzonderlijke
stappen worden hier beschreven: |
| |
|
Coderen
|
Informatie dient bewerkt te worden voordat ze verzonden kan worden. Dit bewerken (coderen) van informatie kan op allerlei manieren. Taal is het
meest bekende voorbeeld van een communicatiecode. Belangrijk bij het coderen is dat de ontvanger de code begrijpt. |
| |
|
Verzenden
|
Het verzenden van de gecodeerde informatie kan op allerlei manieren plaats vinden. Door middel van trillingen (geluid, spaak), met licht (visueel
dat wat je kunt zien) of met elektromagnetische straling (radio). |
| |
|
Ontvangen
|
Om de gecodeerde informatie op te kunnen vangen is een orgaan of apparaat noodzakelijk. Zo is een oor gevoelig voor trillingen en kun je met je ogen
zien. Een verrekijker en een radio zijn voorbeelden van apparaten waar je signalen mee op kunt vangen. (plaatje: Een zender en een ontvanger voor morse.) |
| |
|
Decoderen
|
De ontvangen gecodeerde informatie dient, om begrepen te kunnen worden, gedecodeerd te worden. Voor taal houdt dit in dat de ontvanger dezelfde
taal moet spreken als dat de zender doet. (Plaatje: Een decodeerring waarmee symbolen vertaald kunnen worden naar letters.) |
| |
|
Terugkoppeling
|
Omdat er bij iedere stap van in het proces gegevens verloren kunnen gaan en omdat iedereen gegevens op zijn eigen manier interpreteert (begrijpt)
dien je een boodschap altijd te bevestigen.
De correcte manier om een terugkoppeling te geven is door het begrepen bericht terug te zenden. Bij een vraag gevolgd door een bevestiging of
ontkenning.
Als in het communicatie-proces één stap ontbreekt, dan vindt er geen communicatie (volledige informatieoverdracht) plaats. Dit kan zowel voor de zender
als voor de ontvanger vraagtekens (onduidelijkheden) opleveren. (Is het begrepen en wat wordt er verwacht zijn de meest bekende.)
Als er bij het verzenden, ontvangen of decoderen iets mis gaat, spreken we van ruis. Op sommige vormen van ruis hebben we zelf invloed, op andere
niet.
Wanneer er sprake is van ruis waar we zelf geen invloed op hebben, dan spreken we over externe factoren.
Je kunt hierbij denken aan een telefoonlijn waar storing op is.
Indien er sprake is van ruis waar we wel invloed op hebben, dan spreken we over interne factoren.
Hierbij kun je denken aan onduidelijk spreken en moeilijk taalgebruik. |
|
|
|
|
